Dit begon als een reactie op nujij. Maar het werd zo’n epistel, dat ik het toch maar eventjes blog.

Ik ben zelf geen kunstenaar (hoewel programmeren soms meer kunst dan kunde is), maar heb wel kunstemakende vrienden. En met hen heb ik geregeld discussie over de zin en onzin van subsidies en vooral ook over ondernemerschap van de kunstenaar.

Ik ben vooralsnog van mening dat een kunstenaar (als hij van zijn kunst wil leven), ook ondernemer móet zijn. Immers, hij wil zijn kunst gebruiken om daarmee in het economisch verkeer mee te doen (geld verdienen om te leven). En ondernemen betekent risico’s nemen en leveren wat mensen willen hebben.

Aan de andere kant willen vele kunstenaars kunst maken die niet direct economisch zinvol is (kritiek op de maatschappij, eigen uiting van emotie, etc). Moet deze kunst in eigen beheer gemaakt worden? Of mag/moet de maatschappij daar aan meedragen? Dat is de vraag waar het om gaat. Zelf vind ik dat de maatschappij daar niet direct aan mee hoeft te dragen. Al is het maar omdat de maatschappij (lees: de kunstkopende overheid) geen ruk verstand heeft van kunst. Getuige vele lelijke, domme kunstwerken in stadscentra. waar niemand iets van vind.

En om maar een parallel te trekken met mijn vakgebied (waar ik wezenlijk meer verstand van heb). Er zijn massa’s programmeurs die een “day job” hebben als systeembeheerder, helpdeskmedewerker of programmeur van zaken waar ze niet achter staan en die in de avond- en weekenduren open source, veelal gratis, software maken. In deze projecten, die af zijn als ze af zijn, leggen ze hun ziel en zaligheid en maken precies wat zíj zelf willen hebben en maken.

Deze trend is zich al deels aan het doorzetten naar muzikanten en filmmakers. Kan het ook voor andere kunst?

Categorieën: GeekstuffOpinie

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.