Een week of anderhalf na de ‘release’ van de ‘film’ van onze Geert. Er is een hoop gezegd, er is een hoop niet gezegd en er is niet zo heel veel gebeurd. Er komt een soort van millenniumbug-gevoel terug: gebeurde er niks, omdat er niks aan de hand was, of omdat ons veel te politiek correcte kabinet zo goed haar best gedaan heeft? Persoonlijk houd ik het op het eerste. Als je maar hard genoeg schreeuwt, en vervolgens niks laat zien blijven reacties uit. Probleem voor Wilders is wel dat hij langzaam maar zeker minder serieus genomen gaat worden. Het wordt nu toch echt tijd dat hij wat gaat doen, want dit gewauwel in de marge kost alleen maar tijd en (belasting)geld. Iedereen mag wat mij betreft zeggen wat hij wil, maar als het een parlementslid betreft, zul je er toch voor moeten zorgen dat je het dagelijks leven niet teveel verstoord. En wat dat betreft heeft Wilders nu al zijn credits verspeeld. Het is klaar nu.

Overigens moet ik wel zeggen dat Wilders wat mij betreft de grote winnaar is in de hele kwestie. Ten eerste heeft hij Nederland gedurende een aantal maanden in spanning gehouden over een film die geen film bleek, maar meer een slecht in elkaar geplakte powerpoint presentatie. Ten tweede komt dan die film en gebeurt er niets. En dat is natuurlijk ook wat Wilders wilde. Hij is zeker niet gebaat bij rellen en verbrande ambassades. Niemand is daar immers bij gebaat. Ons Geertje is niet gek. Dat brengt ons ook direct op het derde: Wilders prijst de moslims in Nederland dat ze rustig zijn gebleven. Sterker, de Nederlandse Moslim Omroep werpt zich op zijn film te tonen en om de discussie met hem te openen. Het is nota bene Geert Wilders die de discussie met de moslims geopend krijgt. Het is de Blonde die mij heeft laten zien dat er moslimorganisaties zijn (waar waren ze immers tijdens het hele debat vóór Fitna?). En dan, als slagroom op de taart, nodigt de koningin van Jordanië de wereld uit voor een discussie over de Islam op YouTube. YouTube, dat eigendom is van Google, de vleesgeworden “American Dream”, vermengd met ongecensureerde vrijheid van meningsuiting. De ironie.

Over de film zelf heb ik overigens niet zo veel te zeggen. Inhoudelijk was het niks nieuws, cinematografisch (ja, sorry, in al mijn naïviteit dacht ik echt een film te krijgen) is het non-existent. De opbouw is flauw en onnodig polariserend. Of het kwetsend is, weet ik niet. Mij kwetste het hooguit vanwege de gruwelijke beelden die getoond worden, en dat maakt het net zo kwetsend als “Faces of Death”. Ik heb mijn eigen Koran er nog op nageslagen en er viel nog wel wat te wensen over, met betrekking tot de vertalingen. Op één plek betrapte ik hem nog op het weglaten van toch wel een kritiek woordje. De Deense dreiging van een rechtszaak en de Nederlandse schending van het portretrecht zijn eigenlijk de enige aandacht die deze film had mogen krijgen, en dan nog op pagina 8 van de Telegraaf, slechts omdat het een parlementslid betreft.

Tenslotte is er nog de reactie van het kabinet, het debat dat volgde en het op- en neerwerpen van verwijten van leugens. Daarbij heb ik me gestoord aan het té politiek correcte gedrag van het kabinet en de partijdige berichtgeving in de media. Alles wat gezegd werd, was al gezegd of was voor zichzelf sprekend. Geen kritische noot, geen interessante invalshoek. Jammer. Maar helaas. En ach, wat maakt mij het uit…. ik doe er toch niet aan mee.

Categorieën: Opinie

1 reactie

tobias · 07/04/08 op 18:25

Klein beetje off-topic, maar waarom hebben wij geen Queen Rania?? Is toch veel leuker om naar te kijken dan die wandelende hoeden verzameling die we momenteel onze koningin noemen.
Verder een scherp relaas hoor.
En inderdaad; dat Wilders nu zijn eigen glazen heeft ingegooid met betrekking tot zijn geloofwaardigheid in de politiek zal mij ook een rotzorg zijn, mijn stem had ie toch al niet.

Tobias

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.